Sabahın erken saatleri,gökyüzü maviliğinin içinde yüzerken sırt üstü, gökyüzüne usulca bakıyorum. Güneş öylesine sinsi bir sırıtışla göz kırpıyor ki gözlerim kamaşıyor. Kapatıyorum gözlerimi, suyun kulaklarıma hücum etmesine izin veriyorum. Tuzun iştah açan kokusunu tüm duyularımla hissedebiliyorum. Bu huzurun adresine tek gidişlik bilet alıp geri dönmemek için neler vermezdim. Maviyi seviyorum, huzuru onda bulduğum için mi bana umudu anımsattığı için mi emin değilim.
