Mart ayıyla baharın gelişini gösterişli bir sunumla gözler önüne seren bir sürü çiçek açmış ağaç.. Tüm ihtişamıyla huzur sebebi. Hatta o güzelim çiçek açmış ağaç dalları bahçe duvarlarından sarkmışken nefsime yenik düşüp kayısı ağacından bir dal araklayıverdim. Henüz tomurcuk halindeydi. Belki günün ilk ışıklarıyla aldığı can suyunun da etkisiyle bir bir çiçekleri gün yüzüne kavuşacaktı. Tutup eve getirdiğim tomurcuklu dal iki gün sonra baktığımda çoktan çiçeklerini açmış ve kurumuştu. Açacak bir çiçeği durdurmak ne kadar mümkün değilse, solacak bir çiçeği de durdurmak o denli güçmüş.
