Sürekli yolda olmak oldukça yorucu. Göçebe olmak ve hakkını layığıyla vermek başka nasıl mümkün olabilirdi ki? Yollardayım yine sonunu bilmediğim, vücudumda yaralara sebebiyet veren bir yolculuk daha bu. Korku, merak, heyecan, yeni bir düzen, yeni bir hayat yine cümle başına çekiyor beni. Korkularımın esiri oldum yine. Yaralarımı saramadan yeni bir yara açmanın endişeli haykırışları durdursaydı ya beni. Neden lal oldu diliniz de uyarmadınız beni. Kabul edişlerin arkasında hep zorakilik vardı daima. Bu zorakiliğe sığındım yine. Neyse ki umuttan yelkenlerim var ki ne mutlu bana. Yüzümde zoraki bir gülümseyişte kolaylık sağlıyorlar.
