Uzun bir sessizlik, özlemin ne denli büyük olduğunu gösterir çoğu zaman. Konuşulacak o kadar şey olmasına rağmen endişeli gözlerin ardında biriken bir sicim misali, gururun ete kemiğe bürünmesi gibi, anlaşılamamaktan korkan bir yazar gibi öylece durur ve zamanın iyileştiriciliğine kendini emanet eder özlem. Suskun ve mahcup yaramaz bir çocuğun annesini izlediği gibi sadece izler. Oyuna adım atacağı an zarar göreceği endişesi, izlemekten ötesine dahil edemez olur.
Sis tarafından ele geçirilmiş bir şehrin üzerindeki belirsizlikten payını alıp, küçük bir rüzgarın kendine yardım edebileceği o anın hayalinden başka bir şey düşünemez olur çoğu vakit. Korkunun, acının, savaşların, kaosun yelkenlerini yerle bir edip yerine huzurun engin mutluluğunu yerleştirmek fikri.. Hepsi uzun bir sessizliğin ardında saklı şimdi.
Belirsizliğin ardında kaybolmuş bir Alice, rotası olmayan bir seyyah gibi.. Yolunda gitmeyen onca şeye rağmen inancın asla bitmeyeceği bir anın geleceğini bilmenin özlemi.. Bunu bilmek bile güzel.
İnci~
pekiii :) seni görmek de güzel :)
YanıtlaSilseni görmek de güzel deep, teşekkür ederim :)
SilNe güzel bir paylaşım;)
YanıtlaSilTeşekkür ederim :)
SilAh sessizlikler... özlemler... :)
YanıtlaSilBen de beklerim blog'uma :)
Bitmeyen özlemler..
SilÖzlem... Birçok derin duyguyu barındırıyor ardında. En çok da sessizlikler olabilir.
YanıtlaSilDerin bir sessizliğin ardında saklı hepsi..
Silbu yazını son yazıma koyduum :)
YanıtlaSilteşekkür ederim Deeep :)
Sil