Uzun zaman oldu.. Biraz olsun izin ver ki aramızdaki
yabanlığı uzaklaştıralım, yine eskisi gibi parmak uçlarımızın iç gıdıklayıcı
dokunuşlarına teslim olup, minik adımlarla kelimeleri raks ettirelim. Geçmişi
yad etmenin verdiği huzuru başka nasıl anlatabiliriz yabancıl bakışlara. Hiç
değişmeyen, hayatımızı ilmek ilmek dokuduğuna inandığım, karamelimsi kokusuyla
mest eden o fon hiç susmasın, çalmaya devam etsin. Kayıp ruhların arasına
sızmaktan, ölümden kaçarcasına köşe bucak saklanalım. Yorgun düşmüş hayallerin
ardından yeni umutlar savaşına yelken açıp göğüs göğüse çarpışalım. Çiğ
taneleri düşerken avuçlarımıza yenik düşmek nedir bilmesin uslarımız. Soğuk bir şehrin kalbindeki kuşlar misali
gökyüzüne beyaz kaleler inşa edelim, kök salmayalım.