Yeni denizlere yelken açmalı insan. Yeni şeylere merhaba demeli.. Sevmediği şeyleri denemeli kimi zaman. Sıradanlığın bataklığından çıkıp farklı farklı dehlizlere korkmadan girebilmeli. Saydam olmalı insan.. İçinden geçenleri anında söyleyebilmeli. Ne bir filtreleme ne de bir duygu yanılsamasına takılmamalı. Neyse o olmalı. Sevdiğini söyleyebilmeli en önemlisi. Kendini sevdiğini. Kendisini sevmeyen bir başkasını nasıl sevebilir ki. Sevdiği kadar saygılı da olmalı. Kendisine veremediği bir şeyi bir başkasına nasıl verebilir ki? Saygı ve sevgisinin hayatın en önemli yedek parçası olduğunu asla unutmamalı ve ona göre yaşamalıdır.
Umutlu olmalı insan. Mutluluğa dair özlemlerini küçük bir umut damlasıyla çoğaltabilmeli. Küçük bir gölden sonu olmayan bir okyanusa akıtabilmeli yüreğini. Tuzlu suyun içinde kalıp yine de tatlı kalmayı başarabilmeli. İçindeki sevgi kırıntılarını hiçbir kuşa yem etmemelidir.
İnsanlığını hatırlamalı insan. İnsanın ne anlama geldiğini ve neden var olduğunu, varlığının dünya üzerindeki etkisini iyice düşünüp tartabilmeli. Zalimliğin ve çirkefliğin kirliliğinden daima uzakta, yağmur sonrası temizlenen gökyüzünde beliren gökkuşağı gibi olmalı. Rengarenk. Her şeyi tadında bırakmalı. Kırmızıdan turuncuya geçerken, yüreğinde hissettiği sıcaklığı daima hatırlamalı. Sevgi selinin eşiğinde bir ömür huzura dalmalı..
Göçebe..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder