Kendi kelimelerinle yol almaktır özgürlük. Neyi ne zaman yapacağını kimseden duymadan, döngüsel kasırgalara inat uçurabilmektir ruhunu. İnançların için yaşamak yaşamak için de inanmaktır. Kendi özünde kendini kaybetmeden bulabilmenin hazzını yaşamaktır özgürlük. Seni sen kılan her kırıntıya ölesiye değer vermenin eşiğinden dönmemektir.Ve, senin olanı senin için yaşamaktır..Kısacası hayata etinle kemiğinle bağlanabilmenin tadını uçurumun doruklarında hissetmektir.
Bir şeye bağlanmadan bağlanabilmenin garip ikilemsiliğini yaşayabilmektir çoğu zaman.. Bencillik olduğunu düşünenler de olacaktır elbet. Fakat bundan daha ötesi, özgürlük; iki bireyin savaş alanında en hafif hasarlarla kurtuluşa bayrak çekme telaşesidir. Bu savaş alanında herkes kendi suçlarından sorumludur. Ve aynı zamanda kendini en iyi şekilde tanıyabilmektir. Özgür doğan insan yaşama zincirlerle vurulmuştur.. Ve özgürlüğünün farkındalığı sonucunda bu zincirleri de kıracaktır.Kendi sesine kulak vermesiyle bilincini tekrar kazanacaktır.
Vücudun köle fikirlerin ise özgür olması kadar gerçek dışı bir şey daha yoktur. İnsan doğası gereği özgürlüğü yalnızca düşüncelerinin ışığında idame ettiremez. Fikirlerini yaşadığı dünya üzerinde gerçekleştirme çabası ve bunu başarma gayesi sonucunda özgürlüğe bir adım daha yaklaştığını ve en sonunda onun içinde yüzdüğünü anlayacaktır. Bu yüzdendir ki düşüncelerin özgürlüğü bedenin özgürlüğü ile doğru orantılıdır.
Hayata özgür geldik, neden köleleşmenin kaderine ortak olalım ki!
Göçebe..
Mutluysan özgürsün bence!
YanıtlaSil